หน้าแรก | เว็บบอร์ด | อ่านกระทู้ถามตอบ

ส่วนสูญเสีย และเศษซาก ตามมาตรา 36

• ส่วนสูญเสีย หมายถึง
  
  1. วัตถุดิบก่อนที่จะใช้หรือที่เหลือจากการผลิต ที่มีตำหนิ ที่มีคุณภาพไม่ได้มาตรฐาน หรือที่ไม่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์เดิมได้
  2. เศษวัตถุดิบหรือของที่เกิดขึ้นในขบวนการผลิต
  3. ผลิตภัณฑ์หรือชิ้นส่วนของผลิตภัณฑ์ หรือของที่ผลิตจากวัตถุดิบดังกล่าว ที่มีตำหนิ ที่มีคุณภาพไม่ได้มาตรฐาน หรือที่ไม่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์เดิมได้
  
  
• เศษซาก หมายถึง ส่วนสูญเสียที่ถูกทำลายจนไม่อยู่ในสภาพเดิม

ประเภทของส่วนสูญเสีย

      ส่วนสูญเสีย แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ

1. ส่วนสูญเสียในสูตรการผลิต
         หมายถึง เศษวัตถุดิบที่เกิดขึ้นในการผลิตสินค้าในอัตราที่แน่นอน จึงอนุญาตให้รวมอยู่ในสูตรการผลิตได้ เช่น เศษโลหะที่เกิดขึ้นจากขั้นตอนการปั๊มขึ้นรูปแผ่นโลหะ เป็นต้น
         ส่วนสูญเสียในสูตรการผลิต จะอนุมัติเฉพาะวัตถุดิบที่นำเข้าโดยมีหน่วยนับเป็น "น้ำหนัก" "ปริมาตร" หรือ "พื้นที่" เท่านั้น
         แต่ทั้งนี้ เศษวัตถุดิบที่สามารถนำไป Recycle เพื่อนำกลับมาใช้ใหม่ได้ เช่น เศษพลาสติก จะไม่อนุญาตให้นำมารวมคำนวณเป็นส่วนสูญเสียในสูตรการผลิต
         ส่วนสูญเสียในสูตรการผลิตจะได้รับการตัดบัญชี เมื่อมีการตัดบัญชีผลิตภัณฑ์จากการส่งออก ดังนั้น จึงไม่ต้องนำมาขอตัดบัญชีอีก
         ส่วนสูญเสียในสูตรมีมูลค่าเชิงพาณิชย์ จะต้องขอชำระภาษีอากรตามส่วนสูญเสียนั้นๆ ก่อน จึงจะจำหน่ายในประเทศได้
   
   
2. ส่วนสูญเสียนอกสูตรการผลิต
         หมายถึง เศษวัตถุดิบที่ไม่สามารถคำนวณล่วงหน้าได้แน่นอนว่าจะเกิดขึ้นในอัตรามากน้อยเพียงใด จึงไม่อนุญาตให้รวมอยู่ในสูตรการผลิต และจะต้องทำการพิสูจน์ชนิดและปริมาณให้เสร็จสิ้นก่อน แล้วจึงจะอนุญาตให้ตัดบัญชี (ปรับยอด) ในภายหลังได้
         ส่วนสูญเสียนอกสูตรการผลิต มีดังนี้
   • วัตถุดิบก่อนการผลิตหรือที่เหลือจากการผลิต ซึ่งมีคุณภาพไม่ได้มาตรฐาน หรือไม่สามารถนำไปใช้ตามวัตถุประสงค์เดิมได้
   • สินค้าที่อยู่ระหว่างการผลิต หรือผลิตเสร็จแล้ว แต่ตรวจสอบพบว่ามีคุณภาพหรือมาตรฐานที่ไม่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์เดิมได้ เป็นต้น
   • เศษวัตถุดิบหรือของที่เกิดขึ้นในขบวนการผลิต ซึ่งไม่ได้รวมอยู่ในส่วนสูญเสียในสูตรการผลิต

ตัวอย่างส่วนสูญเสียนอก / ในสูตรการผลิต

A : เป็นสินค้าที่ผลิตโดยการปั๊มขึ้นรูปแผ่นโลหะ มีจำนวน 10 ชิ้น (รวมชิ้นที่เป็น NG) น้ำหนักชิ้นละ 500 กรัม รวมเป็น 5,000 กรัม

B : คือ ส่วนที่เหลือจากการปั๊มขึ้นรูปแผ่นโลหะ ซึ่งมีปริมาณที่แน่นอนสามารถคำนวณล่วงหน้าได้อย่างถูกต้อง จัดเป็นส่วนสูญเสียในสูตรการผลิต มีน้ำหนัก 2,000 กรัม

C : เป็นเศษตัดขอบ หรือเป็นส่วนหัว/ท้ายของม้วนโลหะ มีปริมาณที่ไม่แน่นอน จัดเป็นส่วนสูญเสียนอกสูตรการผลิต

NG : คือ สินค้าที่ผลิตขึ้นแล้วมีตำหนิ มีปริมาณไม่แน่นอน จัดเป็นส่วนสูญเสียนอกสูตรการผลิต

สูตรการผลิตของ Model นี้ คือ

=	น้ำหนักสินค้า + น้ำหนักส่วนสูญเสียในสูตรการผลิต จำนวนสินค้า
=	(5,000+2,000) / 10
=	700 กรัม / ชิ้น

การตัดบัญชีส่วนสูญเสีย และชำระภาษีอากรส่วนสูญเสียและเศษซาก

1. ส่วนสูญเสียในสูตรการผลิต
   
   • ไม่ต้องนำมายื่นขอตัดบัญชี เนื่องจากได้รับตัดบัญชีในสูตรการผลิตเมื่อมีการส่งผลิตภัณฑ์ไปต่างประเทศแล้ว
   • สามารถกำจัดได้ตามข้อกำหนดของกฎหมายที่เกี่ยวข้อง โดยไม่ต้องขออนุมัติจาก BOI
   • กรณีส่วนสูญเสียในสูตรมีมูลค่าเชิงพาณิชย์ และประสงค์จะโอนหรือจำหน่ายภายในประเทศ
     
     • ยื่นเรื่องต่อ BOI เพื่อขอให้มีหนังสือแจ้งเก็บภาษีไปยังกรมศุลกากร
     • กรมศุลกากรอาจขอตรวจสอบชนิดและปริมาณส่วนสูญเสียดังกล่าวได้
     • การชำระภาษีอากร จะใช้พิกัดศุลกากรในปัจจุบัน ตามสภาพส่วนสูญเสียนั้นๆ
     • จะต้องชำระภาษีให้เสร็จสิ้นก่อน จึงจะจำหน่ายได้
     • ไม่ต้องขอทำลาย เนื่องจากมีสภาพเป็นเศษวัตถุดิบที่เกิดขึ้นในกระบวนการผลิต
   • กรณีส่วนสูญเสียในสูตรมีมูลค่าเชิงพาณิชย์ และประสงค์จะส่งออกไปต่างประเทศ
     
     • ยื่นเรื่องต่อ BOI เพื่อขออนุญาตส่งส่วนสูญเสียในสูตรไปต่างประเทศ
     • สามารถจำหน่ายไปต่างประเทศโดยไม่มีภาระภาษี
     • ไม่ต้องนำใบขนขาออกมายื่นขอตัดบัญชีอีก เนื่องจากได้รับตัดบัญชีในสูตรการผลิตเมื่อมีการส่งผลิตภัณฑ์ไปต่างประเทศแล้ว
   
   
2. ส่วนสูญเสียนอกสูตรการผลิต
   
   • จัดทำบัญชีรายการส่วนสูญเสีย ประกอบด้วย ชนิด ปริมาณ หรือน้ำหนัก มูลค่า และสาเหตุของการสูญเสีย
   • จัดเก็บส่วนสูญเสียอย่างมีระบบ เพื่อให้สามารถตรวจสอบได้
   • สามารถตัดบัญชีโดยไม่มีภาระภาษี ตามวิธีการดังนี้
     
     1. กรณีทำลาย
        
        • ยื่นขออนุมัติวิธีการทำลาย และวิธีกำจัดเศษซากหลังทำลายที่เหมาะสมไม่ก่อให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อม เช่น ฝังกลบ หรือจ้างให้ผู้ประกอบการรับไปกำจัดต่อ เป็นต้น
              ทั้งนี้ การทำลายส่วนสูญเสียชนิดเดิมในครั้งต่อๆไป ด้วยวิธีเดิมที่ได้รับอนุมัติไว้แล้ว ไม่ต้องขออนุมัติวิธีการทำลายอีก
        • ติดต่อบริษัท Inspector ที่ได้รับมอบหมายจาก BOI ให้ตรวจสอบชนิดและปริมาณของส่วนสูญเสีย และดำเนินการควบคุมการทำลาย และการกำจัดเศษซาก ให้เป็นไปตามที่ BOI อนุมัติ
        • กรณีที่เศษซากหลังการทำลายมีมูลค่าเชิงพาณิชย์ และบริษัทประสงค์จะขอจำหน่ายหรือโอนเศษซากดังกล่าวภายในประเทศ จะต้องดำเนินการดังนี้
          
          • ขอให้ BOI มีหนังสือแจ้งเก็บภาษีไปยังกรมศุลกากร
          • กรมศุลกากรอาจขอตรวจสอบชนิดและปริมาณเศษซากดังกล่าวได้
          • การชำระภาษีอากร จะใช้พิกัดศุลกากรในปัจจุบัน ตามสภาพเศษซากนั้นๆ
          • จะต้องชำระภาษีให้เสร็จสิ้นก่อน จึงจะจำหน่ายเศษซากนั้นได้
        • จัดส่งรายละเอียด พร้อมทั้งหนังสือรับรองจากบริษัท Inspector และหลักฐานการชำระภาษี (กรณีที่มีมูลค่าเชิงพาณิชย์) ให้กับ BOI เพื่อขอตัดบัญชี
     2. กรณีส่งออก
        
        • จะต้องยื่นขออนุญาตจาก BOI ก่อนการส่งออก
        • จัดส่งหลักฐานการส่งออกให้กับ BOI เพื่อขอตัดบัญชี
     3. กรณีบริจาค
        
        • ยื่นแบบคำร้องขอบริจาคต่อ BOI
        • จะต้องบริจาคให้ส่วนราชการ องค์การของรัฐบาล หรือองค์การสาธารณกุศล ที่ BOI เห็นชอบ
        • ต้องเป็นส่วนสูญเสียที่สามารถใช้ประโยชน์ได้ตามลักษณะกิจกรรมของผู้รับบริจาค
        • การบริจาคต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของ BOI หรือบริษัท Inspector ที่ได้รับมอบหมาย
        • ผู้รับบริจาคต้องออกหนังสือการรับบริจาคไว้เป็นหลักฐาน โดยระบุส่วนสูญเสียที่รับบริจาคให้ชัดเจน
        • จัดส่งหลักฐานต่างๆ ให้กับ BOI เพื่อขอตัดบัญชี
   • กรณีที่ไม่สามารถดำเนินการตามวิธีข้างต้น ให้ดำเนินการชำระภาษี ดังนี้
     
     1. ยื่นเรื่องต่อ BOI เพื่อให้มีหนังสือแจ้งเก็บภาษีไปยังกรมศุลกากร ในลักษณะของการชำระภาษีอากรวัตถุดิบ
     2. จะต้องชำระภาษีอากรตามพิกัดกรมศุลกากร ตามสภาพและราคาของ "วัตถุดิบ" ที่เป็นอยู่ ณ วันนำเข้า
     3. จัดส่งเอกสาร และหลักฐานการชำระภาษี ให้กับ BOI เพื่อขอตัดบัญชี

หน้าแรก | เว็บบอร์ด | อ่านกระทู้ถามตอบ